بولتن محیط زیست، شماره ۴٨
در این میان، سیاست‌های هیدروپلیتیکی ترکیه با احداث سدهای بزرگ بر دجله و فرات، نقش مهمی در خشک‌شدن تالاب‌های حیاتی منطقه داشته است. اما ایران نه تنها قدرت تاثیرگذاری در مناسبات منطقه‌ای ندارد، بلکه در مجامع و پیمان‌های بین‌المللی مرتبط با محیط‌زیست نیز حضوری کمرنگ و بی‌اثر دارد. فقدان دیپلماسی محیط‌زیستی، ایران را به کشوری آسیب‌پذیر در برابر بحران‌هایی بدل کرده که کنترل آنها از توانش خارج است