وعدە هایی کە بی مایە فطیرند!
در نهمین همایش ملی کار بر ضرورت حمایت از کارگران و ایجاد موجی ملی برای رسمیسازی نیروی کار تاکید شد.
خبرگزاری ایلنا د٦ خرداد از تسکیل نهمین همایش ملی کار "با حضور نمایندگان و کارشناسان دولتی، کارگری و کارفرمایی و احمد میدری (وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) در سالن هفدهم شهریورخبر داد و بخشی از سخنرانی بعضی از افراد حاضر در این همایش را نیز منتشر کردد
مهمترین موضوع مطرح شدە و مورد تاکید در همایش آنطور کە ایلنا نوشتە:
" حمایت از کارگران و ایجاد موجی ملی برای رسمیسازی نیروی کار" بودە است.
علی نصیری اقدم (استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر هیات امنای سازمان تامین اجتماعی) درسخنرانی خود پس از اشارە بە پیامدهای منفی سیاستهای انقباضی گفت: سیاستهای انقباضی و سرکوب مزدی و کاهش هزینههای بهداشت، عمران و آموزش در کشور جبران پذیر نیست. اگر امروز از هزینههای عمرانی، بهداشتی و آموزشی ضروری بزنیم، دیگر فردا دیر است و باید ده برابر برای جبران عوارض آن هزینه کنیم.
صحبت ها شفاف و گویاست، نتیجە سیاست سرکوب دستمزدی و کاهش هزینەهای بهداشت...کە بیش از چهار دهە توسط حکومت اعمال شدە بحرانی را با خود بە همراە آوردە است کە این مدیر دولتی هم بە آن اذعان دارد و نسبت بە غیر قابل جبران بودن سیاستهای انقباضی در صورت تغییر ندادن این رویکرد هشدار می دهد و می افزاید اگر از هزینە های بهداشتی... بزنیم باید فردا برای جبران آن دە برابر بپردازیم "فردا دیر است"
.صحبت های دبیر هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی اگر می شد جدی تلقی اش کرد بد نیست، در گذشتە هم مدیران و مقامات دولتی از این حرفها کم نزدەاند، منتهی حتی بە یکی از حرفهایشان عمل نکردەاند هیچ، بلکە خلاف آن عمل کردەاند.
خیلی اوقات نیز هدف از زدن این حرفها برای کاستن ازموج اعتراضات بخصوص در شرایط بحرانی بودە است. بهمین جهت تا در عمل نبینیم کە اقدامی در جهت اجرای این صحبت ها بە جریان نیفتادە باشد فقط در حد ذکر مصیبت باید تلقی شان کرد. از این کە بگذریم در این حکومت چهل طایفەای هیچ ضمانتی برای حرفهایی کە مدیران ارشد می زنند ولو اینکە بە آن اعتقاد داشتە باشند نیست. دستکم تا حالا چنین بودە و بعید است از این بە بعد غیر گذشتە باشد.
این مدیر ارشد دولتی در ادامە سخنان خود تصویر واضعی از نتایج سیاستهای تا کنونی رژیم ارائە می دهد و می افزاید
: "رویکرد ریاضت اقتصادی ادعا میکرد که میتواند با کاهش هزینههای دولت، تورم و نرخ بهره را مهار کند اما امروزه هم تورم ما بالاست و هم با نرخ بهره مثبت ۱۲ واحد درصد، هیچ کس شرکتهای دولتی را به قیمت نخریده و سرمایه گذاری مستقیم بخش خصوصی نیز وجود ندارد. ما سه دهه سیاست ریاضتی و انقباضی تجربه کردیم و نتایج منفی آن را چشیدیم و امروز دچار ناترازیهای ناشی از عدم سرمایهگذاری کشور را دچار مشکل کردند. این ناشی از یک خطای ذهنی در روش پژوهش اقتصادی است که مدتهاست ما را گرفتار کرده و باعث توصیه به سیاست سرکوب مزدی شده و همین سرکوب مزدی تقاضا را در کشور کاهش داده و میل سرمایه گذاری را نیز سرکوب کرده است"
در این صورت جناب مدیر باید بفرماید، اگر بە این حرفهایی کە می زنید اعتقاد دارید، چرا این همە انسان را کە همین حرفها یا مشابە آن را گفتەاند، اخراج و بە زندان انداختەاید؟
بلە حق با ایشان است، اما در اینکە در حکومت ارادەای برای تغییر ریل سیاستهای تعدیلی و انقباضی کە قریب سە چهارم جمعیت کشور را بە زیر خط فقر راندە و بە همراە خود دەها معضل کە یکی از آنها مبتلا کردن دەها میلیون بە سئوتغذیە است، دستکم تا حالا چنین ارادەای دیدە نشدە کە هیچ بلکە جهت حرکت معکوس بودە است.
در همایش وعدە راە انداختن موج ملی برای رسمی سازی نیروی کار می دهند، اما ببینیم در عمل چە کردە و چەمی کنند. سە سال پس از اعتصاب بزرگ کارگران پیمانی کە یکی از خواستە های مهم آن رسمی کردن کارگران این شرکتها بود تا کنون بە رغم وقوع صدها اعتراض و اعتصاب دیگری جز پاسکاری دەها هزار کارگر بین دولت و مجلس و مجلس و شورای نگهبان و شورای نگهبان و شورای تشخیص مصلحت و شورای تشخیص با دیوان عدالت اداری نکردەاند.
در همین چند ماە دولت پزشکیان در هنگام پیش آمد حوادثی مانند کشتە شدن ٥٢ کارگر برای آرام کردن فضا کلی وعدە رسیدگی بە خانوادە های کشتە شدگان و مصدومین دادە شد و گفتند دستمزد کارگران معادن را افزایش می دهند، جلوی حوادث مرگبار را می گیرند، قول بیمە و پرداخت خسارت دادند، اما هیچ کدام از وعدەها کە در واقع حقی بود کە از کارگر سلب کردە بودند، عملی نشدند.
با وجود این تجربیات بە نظر می رسد هدف ازتشکیل این همایش کە در میان موج گستردەای از اعتصاب و اعتراضات گروەهای وسیعی از اقشار جامعە در جریان است، کاهش اعتراضاتی است کە اگر پاسخ درخور نگیرند، می رود تا بە اعتصاب عمومی فرا برویند و دودمان رژیم را بر باد فنا بسپارند. از همین روی است کە سخنرانان هم سیاستهای تا کنونی رژیم را نفی می کنند و حکم توقف و تغییرشان را می دهند و هم وعدەهایی می دهند کە آماج پیکار امروز کارگران و زحمتکشان است. این جناب وزیر مدعی اصلاح طلبی و مدیران ارشد زیر دست وی راستی راستی در بند بازی هنرمندان قابلی هستند . ولی افسوس کە دیر آمدە و نمی خواهند زود بروند!
نخیر کارگران همە ی این ترفندها را تجربە کردەاند و فهمیدەاند تا متحد و متشکل نشوند و اعتصابات شان را گسترش ندهند این وعدە ها روی کاغذ می ماند و بە عمل در نمی آیند. رژیمی کە اعتراضات مردم و سندیکاها و نهادهای مدنی را بی امان سرکوب می کند، بە وعدەهایش اعتباری نیست. اولین شرط پیشبرد آنچە در نهمین همایش کار مطرح شد آزاد گذاشتن فعالیت تشکلهای مستقل کارگری است کە در این همایش اشارەای بە آن نشدە است. بقول معروف بی مایە فطیرند
پانزدە خرداد ١٤٠٤