اوکرایین، غزه نیست

بسیار می توان امیدوار بود که این توافقنامه، در صورت رعایت شدن، می تواند پایانی به ویرانی های غزه بگذارد.
با انتشار توافقنامه مقدماتی میان اسر ائیل و حماس، ترامپ عملا به یکی از وعده های انتحاباتی اش دست یافت و با شور وشعف اکنون همه نگاه ها معطوف هستند به وعده دوم ترامپ: پایان دادن دبه جنگ اکرایین، در ابتدا می گفت در ظرف 24 ساعت، اما اکنون صحبت از 3 ماه و شاید هم بیشتر، می شود.
اگر به عنوان مطلب رجوع کنیم، خواهیم دید که:
- غزه در محاصره اقتصادی نظامی قرار داشت و هنوز هم ادامه دارد؛ با هدف کوتاه کردن دست ایران در غزه و البته با جنوب لبنان و حزب الله؛
- سیل اسلحه و تجهیزات بدون وقفه به اکرایین ادامه دارند و امضای 2 قرارداد امنیتی میان اکرایین و دانمارک از یکسو و قرارداد 100 ساله امنیتی با انگلستان که امروز میان این دو کشور به امضا رسیده است و مفاد آن هیچ نشانی از نزدیکتر شدن پایان این جنگ، آنگونه که در رسانه ها تبلیغ می شود، ندارد.
اگر هدف ترامپ "انجماد جنگ" و کوتاه آمدن اوکرایین در مرحله فعلی است، آن هم در چارچوب پذیرش عدم بازگشت به مرزهای سال 1991عملاً چندین تجربه تاریخی اتحاد شوروی و اکنون روسیه نیز، و حتی قراردادهای «مینسک 1 . 2» که رهبران اروپایی رسماً به فریب بودن آن ها اعتراف کردند، روسیه را در حالت" آزموده را آزمودن حطاست" قرار خواهد داد. به نظر من هرگونه آتش بس در مرحله کنونی و انجماد آن، به معنای شکست روسیه خواهد بود، و روسیه پای آن نخواهد رفت.
تلاش 3 شب گذشته اوکرایین برای ارسال و ضربه زدن 200 پهباد، از جمله به اعماق روسیه، تماماً تلاش به ابراز قدرت نه به روسیه، بلکه به ترامپ است. نکته پایانی: زلنسکی در یکی از مصاحبه های مطبوعاتی خود در هفته گذشته: از درخواست آمریکا برای کاهش سن سربازی از 25 سال به 18 سال ، صحبت کرد و اینگونه گفت: برای ما جذب 18 ساله ها به جبهه های جنگ، اصلاً مشکلی نیست، مشکل عدم وجود سلاح های لازم برا تأمین این افراد در جبهه های جنگ است.
سیامک سلطانی