در میانە این هفتە در حالی کە تظاهرات پیاپی بازنشستگان در خیابانهای شهرها و مقابل نهادهای حکومتی و کثرت تظاهرات توجە عدە زیادی از مردم را بە خود جلب کردە بود، علی ربیعی مشاور اجتماعی پزشکیان کە سر راهش بە تظاهرات بازنشستگان شرکت نفت مواجە شدە بود، در تلگرام خود نوشت، این وضعیت نتیجە انکار و پنهان کردن مسایل زیر فرش در گذشتە است. (نقل بە معنی)
علی ربیعی معاون اسبق وزارت اطلاعات، وزیر کار دولت روحانی و کسی کە در سرکوب تشکلهای کارگری و تبدیل خانە کارگر بە تشکیلاتی همدست وزارت اطلاعات نقش داشت، با اینکە با گفتن جملە مورد اشارە تلاش در انکار نقش خود در پیدایش وضعیت کنونی دارد، خود در جارو کردن و پنهان نمودن مشکلات زیر فرش دست کمی از هیچ یک از مقامات دیروز و امروز دولتی نداشتە و ندارد. 
او ممکن است انتظار کشیدە شدن دامنە اعتراضات بازنشستگان بە میان بازنشستگان نفت را نداشتە است، اما از معاون اول سابق وزارت اطلاعات نمی توان پذیرفت کە از آنچە در عمق جامعە می گذشتە و حالا بە رو آمدە و نسبت بە علل و عوامل آن بی اطلاع و برایش غیر قابل پیشبینی بودە است. 
معمول است زمانی کە اعتراضات اجتماعی در جامعە شدت می گیرند و با سرکوب و شیوەهای تبلیغاتی گذشتە و دادن وعدە حکومت نە قادر بە مدیریت اعتراضات است و نە اساسا امکان پاسخگویی بە مطالبات را دارد، تعدادی از مقامات حکومتی هم تلاش کنند با گرفتن موضع انتقادی نقش خود را در پیدایش پیشامدهای اجتماعی و سیاسی پنهان کنند. بعضی ها نیز ممکن است از مسئولیتی کە بە عهدە دارند، استعفا بدهند و حتی بە صف مخالفین و معترضین بپیوندند، پدیدەای کە بە موازات انکشاف بحران های مختلف در مورد تعدادی از وابستگان پیشین رژیم رخ دادە است. اما ربیعی از آن دستە نیست و احتمالا بە مانند بسیاری از مقامات نان بە نرخ روز خور حکومتی، خودش را در پیشامد وضعیت فعلی مقصر نمی داند. 
وضعیت کنونی بیش از هر چیز ریشە در استبداد و فساد حاکم و استیصال و ناتوانی حکومت در ادارە کشور دارد. رژیم بعد از مهندسی "انتخابات" و بر کشیدن رئیس جمهور مطیع خامنەای بە دایرە قدرت تلاس کردە با ایجاد "وفاق"میان تعدادی از جریانات محافظە کار ذوب در ولایت و اصلاح طلبان محافظە کار حکومتی بحران های خود را با تظاهر بە ملایمت در داخل و خارج مدیریت کند. اما عمق بحرانها و فشار سنگین آنها روی دوش مردم خاصە طبقات کارگر و زحمتکش بە حدی است کە از تحمل آنها خارج است. این واقعیتی است کە در اعتراضات بە حق بازنشستگان و اعتصابات کارگران منعکس است و وقتی کارگران ثروتمندترین صنعت ایران، بازنشستگان، ارتش و نیروهای مسلح بە اعتراضات خیابانی بازنشستگان، فرهنگی، کشوری، تامین اجتماعی و بە اعتراضات و اعتصابات پرستاران و کارگران می پیوندند برای شخص با سابقە و کار کشتەای مانند علی ربیعی حکم آژیر خطر را دارد و طبیعی است کە چنین واکنشی را در او بوجود آورد. 
سرکوب بر خلاف وعدەهای فریبکارانە پزشکیان و هواداران وی و وعدە ملایمت در برخورد با مردم نە تنها تداوم پیدا کردە بلکە بە شدت تشدید شدە است. با این وصف تشدید سرکوب بە عنوان حربە اصلی رژیم برای مهار بحران نە تنها مانع از گسترش و رادیکالیزە تر شدن اعتراضات نشدە، بلکە آشکارا اثر خود برای مهار اعتراضات اجتماعی را از دست دادە است. 
این در حالی است کە با آغاز اثرات گرانی ها و تورم و کاهش فزایندە ارزش پول ملی فشار موجود بیش از پیش تشدید خواهد شد و پا بە پای آن اعتراضات کارگری و اجتماعی نیز بیشتر خواهد شد و از سطح مطالبات صرفا صنفی و معیشتی فراتر خواهد رفت. کما اینکە نشانە هایی از این مسئلە را در تعدادی از تجمع ها کە در کنار شعارهای صنفی، خواهان لغو احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و مدنی، مخالفت با جنگ ، فساد، بی عدالتی و سرکوب قابل مشاهدە است و هرچە می گذرد رابطە این مسائل با فقر و سرکوب دستمزدها برای تودە مردم بیشتر روشن می شود و ترکیب اعتراضات خیابانی هم از نظر جنسیت و هم تنوع غنی تر می شود. نگاهی بە ویدئوهایی کە از تظاهرات روز سە شنبە بازنشستگان فرهنگی منتشر شدە، هم حضور گستردە زنان را نشان می دهد و هم حضور زنان چادری بیشتر مذهبی را. حضور این گروە از زنان در اعتراضات در عین حال کە بە تنوع اعتراضات غنا می بخشد، حاکی از ظریفت آنها برای همراە کردن سلیقە های مختلف حول مطالبات عمومی و طبقاتی است. تظاهرات بازنشستگان همچنین ظرفیتی ایجاد می کند برای پیوستن مردم ناراضی کەدر فضای کنونی  نمی توانند مستقلانە با برگزاری تظاهرات مطالبات خود را مطرح و برای آن مبارزە کنند. شرکت غیر بازنشستگان و کارگران و دانشجویان و سایرین در تجمع های بازنشستگان بە سود بازنشستگان هم هست و راە را برای اعتراضات ترکیبی آسانتر می کند. درواقع ظرفیت سیاست تشدید سرکوب برای مهار بحران های رژیم و سرکوب اعتراضات اجتماعی در حال سر ریز شدن است و نمی تواند مدت زیادی دوام بیاورد. وقتی بعد از آن همە اعمال سرکوب و جنایت وادار کردن زنان بە رعایت حجاب اجباری بە بن بست رسیدە است، یقین بدانیم سرکوب و امتناع از پذیرش مطالبات زحمتکشان کە مبارزات شان وارد مرحلە مبارزە برای نان و بقا شدە است، نمی تواند مانع مبارزات حق طلبانە آنها گردد. نگرانی علی ربیعی از گفتن :جارو کردن مشکلات زیر فرش از بابت همین وضعیت است.