در کمال ناباوری خبر رسید که رفیق البرز بابااحمدی درگذشته است. پیکر او را دو هفته پیش در منزلش یافتند و معلوم شد که چندین روز قبل از این کشف شوم، آخرین نفس‌ها را در تنهایی کشیده است. گزینش انزوا از سوی او فقط جلوه‌ی بیرونی داشت، در خلوتش اما همچنان پرشور جنبش بود و مشتاق کماکان آن. شعله‌ی آتش مانا به راه آزادی و رهایی مردم هرگز از وجود او رخت برنبست.

او فدایی خلق بود و تا پایان عمر ناگهان پرپر شده‌اش، پایبند به آرمانی ماند که هستی‌ خود را در آن معنی می‌کرد. البرز انسانی بود همانند نامش، کوهی ستبر از انگیزه و منبع هر کاری که از دستش برای جنبش آزادی و رهایی مردم از فقر و استثمار بر می‌آمد. او را آخرین بار در اول ماه مه امسال زیستگاه تبعیدی‌اش کلن آلمان دیدند که چون همیشه زندگی‌اش، برای گرامی‌داشت روز زحمتکشان آمده بود تا شریک فریاد عدالت خواهی و سوسیالیسم شود.

البرز خودش نیز زحمتکش بود و در کنار فعالیت سختکوشانه برای امرار معاش، سال‌ها بار کار شبانه روزانه نشریه‌ی محبوبش «کار» کاغذی بر دوش ‌کشید. نه فقط در ایام پر ازدحام این نشریه و آماده کردن آن برای توزیع، بلکه در روزهایی هم که کسی در دفتر نشریه نبود باز این او بود که کارهای متفرقه‌ی «دفتر» را انجام می‌داد و به آبونمان‌ها نظم می‌داد.

وی صندوق‌دار امین نشریه بود و حساب بانکی سازمان متبوعش – سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) - در اختیار این رفیق که همه می‌دانستند با چه وسواسی حساب‌ها را برمی‌رسد. پیش رفقا معروف به این بود که از خوردن غذا در «دفتر» سر باز می‌زند تا باری بر هزینه‌ی نشریه نباشد! البرز بابا‌احمدی پرکار، کوشا و بی ادعا همچون نامش، دماوند البرز کوه را می‌ماند. از برون اگر سپیدپوشی قامت خاموش به چشم می‌آمد، در درونش اما سوزان از عشق و باور به رهایی انسان از زور و تبعیض بود. البرز در هیچ کنگره‌ی سازمانی دیده‌نشد، رای مثبت او اما به هر درخواست همیاری تضمین بود و پیش نیامد کسی از وی «نه» بشنود. البرز به معنی واقعی کلمه، در زمره «کاشفان فروتن شوکران» بود. 

 نام و یاد البرز بابااحمدی برای هر آنی که او را از نزدیک آزموده است و برای هر آن کسی که در باره‌ی او حتی فقط چند کلمه‌ای بخواند یا بشنود، می‌ماند. حزب چپ ایران از درگذشت این فدایی فداکار عمیقاً ابراز تاسف می‌کند و خود را همراه اندوه هر عزیزی از خانواده‌‌ی‌ وی و هر دوست و آشنا با البرز می‌داند که در سوگ او نشسته است‌. ما این درگذشت تلخ را صمیمانه به هر آزادی‌خواه، دمکرات و عدالت‌خواه ایران و به هر رفیقی که شانس آشنایی و به ویژه همکاری نزدیکی با البرز بابااحمدی سختکوش خستگی ناپذیر داشته است، تسلیت می‌گوییم.

دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران

۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۳ برابر با ۵ ژوئن ۲۰۲۴