بیزن هیرمن پور درگذشت

پس از جنبش  سیاهکل، جنبش دانشجویی اوج گرفت و دانشگاه ها همواره صحنه اعتراضات و اعتصابات دانشجویی بود. ساواک، گروه گروه دانشجویان را دستگیر میکرد و تحویل زندان قزل قلعه میداد، اما چون اکثر فعالیتها منحصر به جنبش دانشجویی بود، دستگیرشدگان پس از چندماه آزاد میشدند، و دیگر دانشجویان مشتاقانه از زندانیان آزاد شده میخواستند که خاطرات حود را از زندان  و زندانیان بیا ن کنند.

درمیان خاطرات تلخ  وشیرین زندانیان، آنچه شگفتی آور وتحسین برانگیز بود، نقل خاطرات از زندانی نابینایی  بنام بیژن هیرمن پور بود،  که دانش بالای تئوریک و مقاومت دلیرانه اش در زیر شکنجه احترام و تحسین برانگیز بود.

بیژن هیرمن‍پور در سال 1320 در اصفهان متولد شد.  از همان دوران کودکی ونوجوانی بیعدالتی و وجود فقر  درجامعه او را رنج میداد، بطوریکه  حتی پول توجیبی خودرا به فقرا میداد. بیژن درسن 15 سالگی احساس کرد،  که بتدریج بینایی اش را از دست میدهد، و بهمین علت مدرسه را ترک کرد و بمدت 5 سال به فراگیری موسیقی پرداخت. او، با تشویق خانواده بار دیگر تحصیل را از سر گرفت و در مدت یکسال کلاسهای  چهارم و پنجم و ششم ادبی را  طی کرد و درسال 1345 درکنکور دانشکده ادبیات و دانشکده حقوق شرکت کرد  و در هر  دو رشته پذیرفته شد. بیژن میخواست در رشته فلسفه تحصیل کند اما برادرش او را تشویق کرد که در رشته حقوق  ادامه تحصیل  دهد. خواندن آثار ژان ژاک روسو،  "قرارداد اجتماعی" و "امیل"، علاقه اورا  به مطالعه  بیشتر کرد. دردوران دانشجویی با محافل مطالعاتی زیادی آشنا شد و بعلت تسلط بزبان انگلیسی ومطالعات آثار مارکسیستی از نفوذ کلام در میان محافل برخورداربود. ازمیان دوستان مطالعاتی او میتوان از عبدالکریم  حاجیان سه پله، مسعود احمدزاده و امیر پرویز پویان نام برد.

هیرمن ‍پور که با محافل مطالعاتی زیادی در ارتباط بود در دی ماه سال 1349 در ارتباط با یکی از این محافل  دستگیر شد، اما پس از جنبش سیاهکل  با وجود این که در هیچ اقدام عملی شرکت نکرده بود، شدیدا مورد شکنجه قرار گرفت.

 بیژن هیرمن‍پور ، مترجمی توانا و آگاه به تئوریهای مارکسیستی و جامعه شناسی بود و در فرانسه کتاب کمون پاریس را ترجمه کرد.

هیرمن‍پور بدون شک یکی از صادق ترین واندیشمندترین و در واقع یکی از استثناهای جنبش چپ ایران بود.

یادش گرامی!