ضرورت اتحاد چپ، نيروها و چشم انداز آن

کاش بقیه قسمتهای این نشست رادربه پیش میگذاشتیدولی جالب بود که همان حس تجمعات زمان مارکس را به دست میداد.وبه نظرمن دفعه بعدمیهمانان بیشتری رادعوت کنیدولی همان میهمانان فقط سخنرانی کنندواگرتنوع زیادباشدخودسخنرانان جواب همدیگرراخواهنددادوجلسه ازحاشیه رفتن بیرون می آید.ودیگراینکه باهمه احترامی که برای آقای درویش پورقائلم خوب بود که ایشان هم به جلسه احترام میگذاشتندوباقطع شدن های متعدد حضاررادچارسردرگمی نمی کردند.

با درود ؛از عزیزان سایت به پیش تقا ضا داریم که ادامه بحث را منعکس نمایند.

آقای فرج سرکوهی میگویدبه احزاب وسازمان های چپ کاری ندارم ولی دایم برای آنها نسخه میپیچد.ولی اینرانمی گویدوقتی ماهنامه اش راهنوزمنتشرمیکرددرآن رژیم بگفته خودش احزاب چپ جمع شده بودند.پس ازتارومارچپ توسط رژیم بعضی ازمنفردین درپی آن آمدندکه اشتباه کجابودوبه نتایج خوبی هم رسیدندولی الان منفردمعنا نمی دهدیابه نظراتی که دست پیداکرده ای درهمین احزاب وسازمانهای چپ موجوداست ویا اگرنیست حزب یاسازمان خودت رابساز.من باهمه احترامی که برای انسانهای شریفی مانندهایده مغیثی وفرن ودیگران قائلم ولی چپ هیچگاه نمی تواندمنفردکاری به پیش ببرد.غیرازاینکه یک  نظریه پردازسطح بالاشودحرکتی درجامعه نمیتواندانجام دهد.